Қазақ этнопедагогикасындағы ұлттық философияның рөлі
Этнопедагогика дегеніміз белгілі бір халықтың тәрбие дәстүрін жинақтап, ғылыми жағынан жүйелеп, зерттейтін педагогика ғылымының бір саласы болып отыр.
Қазақ этнопедагогикасының туу кезеңі (ХІХ ғ. 2-жартысы), оның белсенді қайраткерлері Қазақ этнопедагогика сының қалыптасу кезеңі (1920-1930) және ол кезеңдегі қайраткерлер Қазақ этнопедагогикасының даму кезеңі (1970-1995) 1.Қазақтың демократ- ағартушылары : Ш.Уәлиханов Ы.Алтынсарин А.Құнанбаев 2.Орыс,батыс саяхатшы-ғалымдары : П.С.Паллас Э.С.Вульфсон А.Вамбери А.Левшин А. Ÿ нушкевич Н.Г.Потанин Н.Л.Зеланд В.В.Радлов т.б. Қазақтың зиялы оқымыстылары : С.Торайғыров Ә.Диваев А.Байтұрсынов Ш.Құдайбердиев М.Дулатов М.Жұмабаев Ж.Аймауытов Х.Досмұхамедов Н.Құлжанова М.Әуезов С.Сейфуллин М.Ғабдуллин Б.Момышұлы Б.Адамбаев Ш.Ахметов М.Әлімбаев Қ. Жарықбаев С.Қалиев Ә.Табылдиев С.Ұзақбаева М.Балтабаев М.Бөлеев З.Ахметова М.Құрсабаев М.Смайылова М.Оразаев К.Қожахметова Қ азақ этнопедагогикасының қалыптасуы :
Қазақ халқының ұлттық философиясы Ұлттық психология Э тнография Э тнопедагогика
Қазақтың ұлттық философиясының ерекшелігі
Қазақ философиясының ерекшеліктері көбінесе салт пен дәстүрде, рухани мұра мен адамдардың мінез-құлықтарында басым қолданылады. Табиғи ортаны өзгертудің пайда болуы философиялық көзқараста адамның айқын мақсатты қызметін, мақсат қою факторын өмірге келтірді, ұлттық дүниетанымы пайда болды. Менталитет ғылыми мінез-құлық пен әдет-ғұрыптар жиынтығы негізінде бағдар таңдауын талап етеді. Табиғи және әлеуметтік өмірді тікелей бейнелеу, дүниенің құрылымы, оның жасырын күштері туралы тұрпайы түсінік бұл қазақ философиясының бастапқы кездегі деңгейі еді.
Қазақтың ұлттық философиясында қоғамдық ой қоғам қоғамдастық қоғамдық пікір
Қ оғамның біртіндеп дамуымен, тайпаның тарихи жадында қалған жекеленген құбылыстар мен белгілі бір оқиғаларға байланысты адамдардың уақытты сезінуі ояна бастады. Жұт, аштық, оба, мал індеті, соғыс, т.б. табиғи және стихиялы апаттар адамдар санасында өз ізін қалдырып, белгілі бір уақыт қарқынының анықтамасы ретінде қызмет атқарды. Уақытты түсінушілік жекеленген адамдар үшін ғана мәні болғанымен, әлемдік жаратылыстың өтпелі компоненттерімен берік байланыста болды. Ол туралы Л.Н.Гумилев « Халықтың әл-ауқат жағдайын анықтайтын, классификация үшін аса ыңғайлы индикатордың бірі этникалық сананың уақыт категориясына қатыстылығы болып табылады,»- деп жазды.
Сендердің ойларыңша, ұлттық философия қазақ ұлтынан қалай байқалады ? Студенттердің пікірін тыңдау.
ТЕСТ Қазақ этнопедагогикасының пайда болу кезеңі А) ІХ ғ. 1-жартысы В) ХІХ ғ. 2-жартысы С) ХІ ғ. Басы 2. Қазақ этнопедагогикасының қалыптасу кезеңіндегі қайраткерлердің бірі А) Ш.Уәлиханов В) М.Әлімбаев С) А.Байтұрсынов 3. Халықтық педагогиканың ой-пікірлері мен тәжірибесін жинақтау, қағазға түсіру қалай аталады? А) этнопедагогика В) педагогикалық этнография С) халықтық педагогика 4. Қазақ философиясы ерекшеліктерінің тұп-нұсқасы А) салт пен дәстүр В) рухани мұра мен адамдардың мінез-құлықтары С) аталғандардың барлығы 5. Ғылыми мінез-құлық пен әдет-ғұрыптар жиынтығы негізінде бағдар таңдауын талап етеді: А) менталитет В) тәрбие С) дәстүр
Қазақ этнопедагогикасының көздеріне не жатады ? Қазақтың ішкі этникалық құрылымы неден тұрады? Халықтық педагогикада ұрпақтар сабақтастығы қандай рөл атқарады? Халық педагогикасының тарихи тәрбиелік мәні қандай? Ұлттық философия қазақ ұлтынан қалай байқалады ? Қазақтың халықтық философиясының қандай элементтерін білесіз, мысал келтіріңіз? Сауалнама
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі 1. Гумилев Л.Н. Ритмы Евразии: Эпохи и цивилизации. – М.,1993. 2. Есімов Ғ. Сана болмысы. Саясат пен мәдениет туралы ойлар. – А.,1994. 3. Ә.Қоңыратбаев, Т.Қоңыратбаев. Көне мәдениет жазбалары. А.: Қазақ университеті, 1991.- 400б. 4. Этнопедагогика және этнопсихология. Абай Құнанбаевтың 150-жыл толуына арналған ғылыми-әдістемелік жинақ. – А., Республикалық баспа кабинеті, 1995.- 137 б. 5. Табылды Ә. Қазақ этнопедагогикасы және оқыту әдістемесі. – А.: Білім, 2004.- 288 б. 6. Кожахметова К.Ж. Казахская этнопедагогика : методология, теория, практика. – А., 1998.
