Орындаған: Бейсенбек Бекболат Топ: СИк-21-2 Тексерген: Бисенова А.
1. Дін : негізгі түсініктер. Дінді әлеуметтанулық талдау. 2. Дін және әлеуметтік теңсіздік. 3. Мәдениет әлеуметтануы. Мәдени алуан түрлілілік.
Дін (араб. сенім, наным, илану, исламның балама аты. лат. reliqio – рухани сенім, құдайды сыйлау ) – қоғамдық сананың, ерік пен болмыстың ерекше сипаты, түрі. Ол ұжымдық сену, құдіретті қасиетке, ең алдымен құдайға деген ерекше сеніммен сипатталады.
Дін әлеуметтануы XIX ғасырдың екінші жартысында Европада, дәлірек айтқанда, Франция мен Германия елдерінде пайда болды. Оны әлеуметтану ғылымдарының арнайы бір бөлігі ретінде қалыптастырған ғалымдардың алдыңғы қатарында Э.Дюркгейм, М.Вебер, Т.Парсонс және т.б. болды.
Француз ғалымы, көрнекті әлеуметтанушысы Эмиль Дюркгейм (1858—1917) өзінің « Діни өмірдің алғашқы түрлері. Австралиядағы тотемдік жүйе » деп аталатын басты шығармасында дінді адамдардың алғашқы қауымдастықтарын топтастыру сияқты әлеуметтік қажеттілікті қанағаттандыру үшін пайда болған деді.
1864-1920 жылдар аралығында өмір сүрген неміс ғалымы, талантты әлеуметтанушы Макс Вебер өзінің «Протестант және капитализм рухы » деп аталатын басты еңбегінде дінді әлеуметтік институт ретінде қарастырды. Оның ойынша, дін әрбір индивидтің, әрбір әлеуметтік топтың мінез-құлқы мен ойлау тәсіліне мән-мағына береді, сөйте отырып олардың өзіндік жеке дамуына ықпал ететін құндылықтар мен нормалар жүйесінің негізін құрайды.
Мәдениеттің екінші аса маңызды құрамдас бөлігі құндылықтық - танымдық жүйе болып табылады. Құндылық - бұл барлық адамдардың жетуге тырысатын мақсаттары. әрбір қоғам өз құндылықтарын өзі таңдайды. Құндылық - бұл осы немесе басқа қоғамдық заттардың қасиетін, қызығушылықтарын, ниеттерін, қажеттіліктерін қанағаттандыру құбылысы.
