1. Философия дүниегекөзқарастың тарихи түрі. 2. Дүниегекөзқарастың тарихи түрлері. 3. Философия пәні, әдістері және қызметтері. 4. Философиялық танымның құрылымы.
Дүниегекөзқарас түрлері: әдеттегі, қарапайым, күнделікті өмірлік көзқарас; - діни көзқарас; - философиялық дүниегекөзқарас.
Дүниетанымның құрылысы Білім Сенім, наным Іс-қимылдар Іс жүзіндегі таным Тұжырымда-малық таным Үлгі, ғибрат Құндылық (аксиология) Әрекет Қарекет Әлемді сезіну Әлемді түйсіну Әлемді түсіну Материалды Рухани
Аңыз Дін Философия
Философия (грекше филео –махаббат, құштарлық, софия - даналық) даналыққа құштарлық, даналықты сүю мағынасын береді. Философия - адам және оның айналасы туралы тәжірибелік және практикалық білімдер жиынтығы
Философия – қоғамдық сананың ерекше формасы, дүниегекөзқарастың ғылыми-теориялық түрі, болмыс пен сананың жалпы принциптері, адамның адамға, дүниеге қатынасы туралы әмбебап ілім, ойлау туралы ойлау. Тұңғыш рет “философия” терминін б.з.б. VI ғ. Пифагор қолданған.
Т еоцентризм деп барлық тіршіліктің мәні дүниеден тысқары тұрған тылсым күш – Құдайда деп түсінетін философиялық көзқарас түрін айтады. (Ортағасырлық философияға тән). Антропоцентризм деп адам мәселесін негізгі мәселе деп қарастыратын философиялық көзқарас түрін айтады. (Еуропалық Қайта өрлеу, жаңа және қазіргі заман философиялық мектептер ).
Өте күрделі құрылым (онтология, гносеология, логика және т.т.); Шегіне жеткен жалпылық, теориялық сипат алуы, Өзге ғылымдардың негзін қалайтын түпкілікті, бітімдік идеялар мен ұғымдарды өзінде сақтайды; Көбінесе субъективтік қасиет тән – жеке тұлғалар мен ойшылдардың дүниегекөзқарастық ойларының таңбасы басым; өз заманының ықпалын сезінеді, сүрген дәуірінің объективтік білім мен құндылықтарының, әдептілік мұраттарының жиынтығы болып табылады; Философиялық білім әрдайым дамиды, әрі жаңарып тұрады; Философия өз мәнінде шексіз, әрі сарқылмайды, таусылмайды; адамның танымдық қабілеттілігімен шектелген, шешімі жоқ, “мәңгі” мәселелері бар, бұлардың бәрін бүгінгі таңда логикалық жолмен дәйекті шешу, тану мүмкін емес.
Диалектика – болмыс пен танымның, заттар мен құбылыстардың, ойлаудың жалпы даму заңдылықтарының өзара байланысын, ішік қайшылықтарын зерттейтін философиялық әдіс. Метафизика – диалектикаға қарама-қарсы таным әдісі, мұнда заттар мен құбылыстар бір-біріне байланыссыз, ішкі қайшылықсыз, тұрақты түрде өзгеріп отырады деп түсіндіріледі. Әмбебапты логика - ежелгі шығыста қалыптасқан әдіс, бұл әдіс әлемді алуантүрлікте және қарамақайшылықтардың абсолюттік бірлігінде қарастырады.
Дүниетанымдық; Методологиялық; Теориялық; Гносеологиялық; Сыншылдық, Аксиологиялық, Әлеуметтік, Тәрбиелік-гуманитарлық, Эвристикалық, Өзге де көптеген қфзметтер.
Гносеологиялық: гностицизм, агностицизм, эмпиризм, рационализм. Онтологиялық: материализм, идеализм (объективтік, субъективтік), дуализм деизм.
